നിരത്തിന്റെ
വിജനതയിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോ
കത്തിയാളുന്ന വെയിലില്
തടാകം
തെരുവില് രൂപപ്പെടുന്നതയെനിക്ക് തോന്നി
ജീവിതം തന്നെ
ഒരു നിരത്തായിരുന്നു അപ്പോള്
ഓരോരോ
ചെറിയ മടങ്ങുകളിലായിട്ടാണ്
സന്തോഷം
ഒളിഞ്ഞു കിടപ്പുള്ളതെന്നു
നീ പറഞ്ഞതായോര്ക്കുന്നു.
അതിന്റെ അത്ര തന്നെ ചുളിവുകളില്
സങ്കടങ്ങളും
കാണുമപ്പോള് .
അവയ്ക്ക് മീതെ കുളിര്ക്കാറ്റു വരണമെങ്കില്
ഈ നിരത്തൊന്നു
വെയിലൊഴിഞ്ഞിട്ടു വേണ്ടേ
തടാകമെന്നു നിനച്ചിരുന്നത്
അരികിലെത്തും തോറും
വിദൂരമായി തോന്നുന്നതും
പിന്നെ
ഒരു വളവില്
ഒടുങ്ങിപ്പോകുന്നതായുമനുഭവപ്പെടുന്നു.
1 comment:
അതെ,മരുഭൂമിയിലെ മരീചിക കണക്കെ ജീവിതം ...അതൊരു വളവില് ഒടുങ്ങിപോകുമായിരിക്കും...എന്നാലും ആ വളവു എത്തും വരെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കണ്ടേ ??...വേണം !!!
Post a Comment